تنظیم nameserver در سیستمهای بر پایه Debian
برای تنظیم nameserver در سیستمهای گنو/لینوکس تقریباً اوّلین روشی که همه استفاده میکنند فایل resolve.conf موجود در مسیر /etc/ هست که هر خط اون نشانگر یک nameserver با حالت کلی زیر هست:
1 |
nameserver DNS-Server-IP-Address |
امّا از جمله معایبی که این روش داره این هست که ممکنه بعد از هر بار ریبوت توسط ابرازهای مورد استفاده بپره و مجبور بشیم دوباره اون رو تنظیم کنیم. پس میریم دنبال راهحل دیگه!
اگر شما هم از اون دسته آدمایی هستین که تلاش میکنید با استفاده از دکمهی tab دستور رو کامل کنید حتماً هنگام تایپ کردن کلمهی resolve.conf متوجه شدین که در همان مسیر /etc/ یک دایرکتوری به اسم resolving.conf.d وجود داره. درون این مسیر یه فایل به اسم base وجود داره که کارش ذخیرهی nameserverهاست. و به عبارت دیگه با هر بار بالا آمدن سیستم مقادیر موجود در آن درون فایل resolv.conf قرار میگیره. شکل کلی خطوط این فایل هم مانند فایل resolv.conf هست.
و در نهایت راهحل سوّم برای زمانی مناسب هست که اینترفیس شبکه قرار هست آدرس IP استاتیک داشته باشه و این کار رو از طریق فایل /etc/network/interfaces انجام میدیم. در این حالت هم کافی هست که آدرس IP سرور DNS رو با فرمت:
1 |
dns-nameserver DNS-Server-IP-Address |
درون بلاک اینترفیس مورد نظر اضافه کنیم. برای مثال:
1 2 3 4 5 6 7 8 |
auto eth0 iface eth0 inet static address 192.168.122.3 netmask 255.255.255.0 network 192.168.122.0 broadcast 192.168.122.255 gateway 192.168.122.1 dns-nameservers 192.168.1.1 |